بازار سرمایه در سال های گذشته مسیر پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته که بخشی از تحولات این مسیر ناشی از نحوه سکانداری مقام ناظر در این بازار بوده است. رئیس سازمان بورس با توجه به جایگاه قانونی خود می تواند با رویکردهای متفاوتی که در این جایگاه اتخاذ می کند، موجبات رشد و رونق یا رکود و رخوت بازار را فراهم آورد.
مهمترین توقعی که از مدیر سازمان بورس می رود، این است که در دوران اتفاقات و تحولات موثر بر بازار سرمایه، تمهیدات رشد پایدار و مستمر این بازار را از ابعاد مختلف فراهم کند. بازار سرمایه کشور با وجود رشد قابل توجه سال های اخیر، هنوز با جایگاهی که در اقتصاد کشور می تواند ایفا کند، فاصله دارد و برای رسیدن به این جایگاه باید برنامه ریزی راهبردی صورت پذیرد. یکی از ملزومات این رشد، بازگرداندن بازار بر محور تحلیل و کاستن از سهم رفتارهای سوداگرانه و تلاطمات ناشی از جریانات ناسالم در کسب سود از این بازار است که شاهد رشد آن به موازات رشد بازار بوده ایم. به نظر می رسد رسیدن به این مهم از طریق قانونگذاری هوشمندانه قابل تحقق است، اما در همین حوزه شاهد وضع بی رویه دستورالعمل و آیین نامه هایی بوده ایم که ضمن افزایش بوروکراسی در بازار سرمایه، در موارد زیادی با سازوکار اصلی بورس نیز در تناقض بوده و آسیب های جانبی را به بار آورده است؛ در این زمینه توقع می رود رئیس جدید سازمان بورس با نگاهی بازار محور از حجم قواعد و قوانینی خلق الساعه کاسته و رویه ای هوشمند را جایگزین کند.
در نهایت همانگونه که سازمان بورس مرکز تصمیم گیری و اعمال قوانین بازار سرمایه به حساب می آید، باید نقش ملجا و پناه فعالان بازارسرمایه را نیز ایفا کند. رئیس سازمان بورس باید برای فراهم شدن شرایط رشد پایدار بازار سرمایه، دفاع از منافع بازار سرمایه و سهامداران خرد و کلان را سرلوحه فعالیت های خود قرار دهد و در موارد متعددی که به واسطه وضع قوانین مشکل ساز در نهادهای خارج از بازار از جمله وزارت اقتصاد، بانک مرکزی، صنعت و معدن و سایر نهادهای تاثیرگذار شاهد ایجاد تلاطمات و آسیب های جدی به بازار و فعالیتش می شود، حضوری فعال تر داشته و از حق و حقوق این بازار به عنوان یکی از ارکان مهم اقتصاد کشور دفاع کند.
نظر شما